Duitsland – Saar en Moezel: Saarburg, Zeltingen, Ernst – 29-10-2016 tot en met 05-11-2016
Herfst, qua kleurschakeringen één van de mooiste periodes van het jaar. Tijd om van deze kleurenpracht te gaan genieten en het nuttige aan het aangename te koppelen: een reisje naar de Saar- en de Moezelstreek leek ons een goed idee.
Vrienden van ons hadden ons een verblijf in de buurt van Saarburg aanbevolen omdat het een mooi stadje is waar ook nog iets te zien is. Hoog boven Saarburg kan je logeren op een camping van de Landal keten: Warsberg, maar aangezien er geen plaats meer was op de camping te staan kozen we ervoor om ons te installeren op het “Reisemobilpark Saarburg“, een uit de kluiten gewassen camperplaats met een hele reeks voorzieningen (o.a. servicepunt, douches, receptie met broodjesservice, bar, snacks, wijnaanbod, …).
De camperplaats bestaat uit 2 grote delen en de eigenaar had het 2de gedeelte van de camperplaats kort voordien winterklaar gemaakt. D.w.z. de vaste elektriciteitspunten waren reeds afgekoppeld. Door het warme weer dat we tot dan toe hadden kreeg hij echter meer bezoekers over de vloer dan waarop hij gerekend had en heropende hij het 2de gedeelte opnieuw, weliswaar met tijdelijke, in allerijl aangelegde, elektriciteitspunten. Geen probleem voor ons, alles werkte en kort na onze aankomst stonden we op een droge plaats met zicht op de Saar en de stad zelf.
Een korte trip naar het winkeltje van de receptie leverde ons een tweetal flessen wijn op waarvan we er één gebruikte bij onze apéritief en één bij het avondmaal. Het vakantiegevoel zat er meteen in 
.
De dag nadien was het tijd om Saarburg een bezo
ekje te brengen. Alhoewel we onze fietsen hadden meegebracht trokken we onze wandelschoenen aan en gingen we op pad. De camping grenst aan het water dus binnen de kortste keren waren we op het brede wandel-/fietspad dat ons tot aan de brug over de Saar bracht. 
Aan de overkant van de oever gingen we direct rechtsaf en volgden we een wandelpad langs en op de stadsomwalling. Een eindje verderop kwamen we aan een uitkijktoren die we beklommen en die ons een prachtig overzicht gaf over het met wijnranken begroeide, glooiende landschap en de oude binnenstad. Dit vinden wij altijd leuk aan deze oude steden: het interieur van de huizen voldoet aan de meest recente technieken, maar de buitenkant van de huizen behouden hun historisch uitzicht.
Stilletjesaan zakten we af naar het centrum van de binnenstad dat voor een stuk in twee wordt gesplitst door een zijtak van de Saar. In dit oude centrum bevinden zich tal van restaurants en drankgelegenheden. We hadden van al dat wandelen wel wat honger en dorst gekregen en een lokaal Italiaans restaurant (Meridiana, onderdeel van Hotel am Markt) sprak ons wel aan. We kregen er een gezellig tafeltje aan het raam waar we de voorbijgangers konden observeren terwijl we genoten van een lekker (jawel) biertje en een zeer goed gemaakte artisanale pizza. Het feit dat het meeste personeel blijkbaar van Italiaanse komaf was en ze onderling Italiaans spraken met elkaar maakte dat we ons in Italië waanden.
Met onze goed gevulde buikjes wandelden we nadien nog naar het andere stuk van de stad en zagen we ook de kabelbaan die tegen de achterliggende berg was gebouwd. Met deze kabelbaan kom je algauw een stuk dichter tegen de Landal camping “Warsberg”. Daar moesten wij niet zijn dus staken we opnieuw de brug over en wandelden terug naar de camperplaats.
’s Maandags, vooraleer de camperplaats te verlaten, passeerden we langs het servicepunt waar we de nodige tanks vulden en ledigden.
We waren zinnens om Bernkastel-Kues te bezoeken en daarvoor moesten we richting Moezel welk we deden langs de meest landelijke route. We zouden op een camperplaats in de buurt van Bernkastel-Kues gaan staan, maar toen we aankwamen aan Bernkastel-Kues was het er zo druk dat onze zin om het te bezoeken smolt als sneeuw voor de zon.
Daarom verkozen we ervoor om Bernkastel-Kues achter ons te laten en de Moezel een eindje te volgen richting Cochem. Een paar kilometers verderop zagen we een camperplaats net voor een brug en aangezien het uitzicht ons geweldig beviel, hielden we er halt. We waren aangekomen op de camperplaats van Zeltingen. Dit was blijkbaar een voormalige camping. Er waren genoeg elektriciteitspunten aanwezig en we plaatsten ons op de hoogst gelegen rij zodat we een mooi overzicht hadden over de camperplaats, de rivier en de heuvels aan de overkant. Een servicepunt (nemen water + lozen toilet en vuilwatertank) was er ook aanwezig ter hoogte van de brug.
Het zonnetje had er flink zin in en we nuttigden ons middagmaal dan ook dankbaar in de warmte die ze uitstraalde.
Na een beetje luieren gingen we een kijkje nemen in Zeltingen. Er waren tal van wijnhuizen aanwezig, maar jammer genoeg was er geen enkel geopend waardoor we geen Moezelwijn konden inslaan. Ook de enkele restaurants die er waren bleken gesloten te zijn. Enigszins teleurgesteld keerden we na een tijdje terug naar onze motorhome. Ter compensatie ontkurkten we dan maar een fles champagne die we van thuis hadden meegebracht. Samen met enkele aperitiefhapjes genoten we van het zonnetje tot deze onderging. Kort nadien kwam de ontvanger langs om de 9€ te innen die we verschuldigd waren voor ons verblijf. Het avondmaal nuttigden we in de motorhome. Al bij al was dit een zeer mooie en ontspannende dag.
Gelukkig was de ochtend nadien de bakker, die op een goede 300 meter van de camperplaats is verwijderd, geopend. De broodjes werden heerlijk gesmaakt tijdens het ontbijt. Na een bezoekje aan het servicepunt vervolgden we onze trip naar de volgende en tevens laatste camperplaats die we aandeden tijdens dit bezoek aan de Moezelstreek: de camperplaats op het domein van een wijncollectieven in Ernst genaamd “Moselland winzergenosenschaft“. We bezochten deze plaats ook al eens in 2014 tijdens onze trip van Koblenz naar Trier. Alleen was het er toen veel drukker dan nu (gelukkig voor ons 
).
We kozen de plaats om diverse redenen: het is niet ver verwijderd van de stad Cochem die we wensten te bezoeken, er zijn enkele goede restaurantjes in de buurt, een goede beenhouwer en bakker en bovendien zit je op het domein van een wijncollectieve: “proeven” zoveel je wil zonder je zorgen hoeven te maken dat je nog de baan op moet 
.
Nadat we onszelf een plaatsje hadden toegekend zakten we af naar de receptie van de camperplaats waar tevens de degustatie- en verkoopsruimte van diverse wijnen, schuimwijnen, schnaps en ander lekkers dat men uit druiven kan maken gelegen is. Ook witte (!) glühwein schaften we ons aan en we leerden daarbij dat je deze wijn ook koud kan drinken; volgens de uitbaatster is warme glühwein even lekker als koude glühwein en ze had nog gelijk ook 
.
We betaalden er ons verblijfsgeld en kozen ons wat lekkers uit voor de aperitief en het avondmaal. Nadien wandelden we naar de beenhouwer om de hoek waar we enkele ingrediënten kochten voor de bereiding van ons avondmaal. De rest van de namiddag en avond genoten we van de zon die nog steeds van de partij was.
De dag nadien, op 2 november, brachten we een bezoek aan de stad Cochem. Toen we vertrokken en naar de bushalte wandelden was het maar een beetje bewolkt dus beslisten we om te voet naar Cochem te gaan i.p.v. met de bus. Het werd dus een wandeling van ongeveer een uurtje langs de oever van de Moezel met al zijn mooie vergezichten. De enige stoorzender was een fikse regenbui die ervoor zorgde dat we toch wel even zeer nat werden. Tegen de tijd dat we aankwamen aan de Carlfritz-Nicolay-Platz waren we volledig droog en gingen we eerst een tasje koffie drinken in één van de vele drank- en eetgelegenheden die aan de Carlfritz-Nicolay-Platz gelegen zijn.
Nadien gingen we op koopjesjacht in de kleine gezellige straatjes van het oude centrum waar we o.a. een likeur en Mozartkugeln kochten (nochtans een lekkernij uit Salzburg, Oostenrijk, maar ja ze zijn zo lekker ). Vandaar gingen we opnieuw richting Carlfritz-Nicolay-Platz waar er zich een markt bevond. We dachten reeds aan de aankomende feestdagen en we kochten er alvast enkele leuke cadeautjes.
Tegen de late namiddag werden we stilaan moe en keerden we, deze keer met de bus, terug naar de camperplaats. Daar aangekomen liepen we nog even langs onze favoriete beenhouwer om enkele op te warmen, klaargemaakte, gerechten te kopen. Het moet niet altijd moeilijk zijn en de gerechten zijn er om van te smullen.
Op 3 november deden we maar één ding: van de nog steeds aanwezige zon genieten, van elkaars gezelschap en van een heerlijk glaasje wijn.
De dag nadien maakten we in de namiddag een wandeling door het dorpje Ernst, langs de oevers van de Moezel en langs en door de wijnvelden die tegen de heuvels gelegen zijn. Het is er zo rustig en zo mooi, een aanrader voor iedereen die van rust en vergezichten kan genieten.
’s Avonds gingen we iets eten in het restaurant van onze beenhouwer: restaurant Mosella. De hammetjes en schnitzels zijn er om duimen en vingers af te likken. We sloten onze maaltijd af met een heerlijk ijsje met walnoten (walnoten groeien in overvloed langs de oevers van de Moezel ter hoogte van Ernst) en uiteraard enkele degustiefjes.
Op zaterdag 5 november keerden we rond de middag opnieuw huiswaarts. We hadden weer een mooie, ontspannende trip achter de rug en konden er weer een tijdje tegen…
Klik hier om meer foto’s te bekijken van deze én onze andere motorhome reizen.
Op PolarSteps.com ziet onze trip er als volgt uit (https://www.polarsteps.com/LucCeulemans/825426-de-saar-en-moezel-saarburg-zeltingen-ernst):
Onze andere reizen kan u ook via onderstaande weg raadplegen:
Reacties
Duitsland – Saar en Moezel: Saarburg, Zeltingen, Ernst – 29-10-2016 tot en met 05-11-2016 — Geen reacties
HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>