Frankrijk – Noord Bretagne – 08-05-2018 tot en met 13-05-2018
Begin mei 2018 hadden we 5 vrije dagen achter elkaar en besloten we om nogmaals een bezoekje te brengen aan Frankrijk. Ditmaal zouden we het noorden van Bretagne bezoeken ergens in de buurt van Cancale.
Op dinsdagavond werd de motorhome ingeladen en rond 22u00 vertrokken we in zuidelijke richting met als bestemming Cancale. Onderweg zouden we nog ergens een tussenstop inplannen, maar waar precies zouden we later bepalen.
Onderweg spraken we af dat, wanneer we onderweg nog wat zouden slapen, we ons tijdstip van aankomst ergens in de late voormiddag konden inplannen zonder het jet-lag gevoel van een “nachtje door doen” 
. Om 2u00 bereikten we de “Aire de Bolleville“, gelegen aan een ESSO station langs de A29/E44. We vonden een naar ons gevoel veilig verlichte plaats en algauw lagen we onder de wol van onze nachtrust te genieten.
We hadden onze wekker om 7u00 gezet en na een klein ontbijt dat bestond uit enkele croissants met beleg en een sterke tas koffie :coffee: vervolgden we onze route richting Cancale. Ondanks de mist en later de regen bereikten we de camperplaats in Cancale in zonnige omstandigheden.
Voor de rest sloeg het nogal tegen: de buurt rondom de camperplaats was herleidt tot een gigantische bouwwerf en overal stonden er grote machines stof te veroorzaken. We overwogen het nog even om in Cancale te blijven, maar toen we op zoek wilden gaan naar een ander camperplaats en we langs de kustweg door het centrum van Cancale reden was onze zin om er te verblijven helemaal weg: je kon er letterlijk over de koppen lopen en op de vele terrasjes van de restaurants waren alle stoelen duidelijk ingenomen. Aangezien we raar of zelden een Fruits-de-mer eten in een restaurant omdat het voor ons meer interessant is om alle ingrediënten bij een lokale vishandelaar te gaan halen en dit gezellig aan de motorhome op te knabbelen, besloten we om terug te rijden naar een veel minder druk dorpje dat we net voor Cancale gepasseerd waren: Saint-Benoît-des-Ondes.
Natuurlijk hadden we al wat tijd verloren met het op en af rijden naar Cancale en toen we terug aankwamen in Saint-Benoît-des-Ondes moesten we vaststellen dat de camperplaats volzet was. Dan maar naar plan B: we hadden borden gezien die verwezen naar camping de l’Ile Verte, nog steeds in Saint-Benoît-des-Ondes. Om 12u05 kwamen we er toe om vast te stellen dat receptie om 12u00 gesloten was. Er kwam een vriendelijke werkman naar ons toe (die later de uitbater bleek te zijn) die ons vertelde dat hij ons na 14u00 wel een plaats zou kunnen bezorgen, maar dan moesten we om 14u00 terug komen. Alhoewel we een beetje wantrouwend waren begaven we ons opnieuw naar de kustweg en parkeerden we ons op één van de parkeerstroken om, met zicht op de baai, van een lekkere lunch te genieten.
Om 14u00 stipt stonden we opnieuw aan de receptie van camping de l’Ile Verte. Deze keer werden we ontvangen door de vrouw des huize, maar zij wist ons te vertellen dat de plaats die haar man voor ons voor ogen had niet beschikbaar was omdat de mensen die er stonden hadden besloten om langer te blijven. En hiervan was haar man blijkbaar niet op de hoogte. Of dit verhaal nu waar was of niet, voor ons was het resultaat hetzelfde: we hadden geen plaats.
We besloten het dan maar over een andere boeg te gooien: we gingen voorlopig dit stukje kust achterwege laten en we besloten om naar de camperplaats van Saint-Jacut-de-la-Mer te rijden. Dit deden we, maar niet vooraleer we een aantal super verse zeevruchten (oesters/grijze garnalen/4 grote krabbepoten/kreukels/gamba’s en een fles wijn) kochten voor een luttele 35€ bij vishandel “Perle des Greves”. Voor de hoeveelheid die we kochten betaal je in een restaurant wel wat meer voor…
Rond 16u00 kwamen we uiteindelijk aan op onze eindbestemming van de dag, de camperplaats van Saint-Jacut-de-la-Mer, waar we ons een plekje uitzochten en waar we zeer snel waren geïnstalleerd. Met een glaasje champagne en een versnapering bij de hand genoten we van de rest van de namiddag. ’s Avonds deden we ons tegoed aan onze zelf samengestelde zeevruchtenschotel.
De camperplaats zelf is zeer rustig gelegen en biedt plaats voor een 40-tal motorhomes. Je motorhome staat op een verharde ondergrond waarnaast je bijkomend over een stukje gras beschikt. Electriciteit is op de plaats zelf niet aanwezig. Aan het begin van de camperplaats is er een servicepunt waar je drinkbaar water kan inslaan en je grijswater + toiletcassette kan ledigen. Voor onze overnachting betaalden we 7€ via een betaalpaal.
De dag nadien (10/05), na het ontbijt, gebruikten we onze fietsen om een ritje te maken rond en door Saint-Jacut-de-la-Mer. We volgden de kustroute langs de oostkant waar we enkele mooie stranden bezochten. Op een aantal ervan kan je kleine zeilboten huren en beschik je over prachtige vergezichten. Ook windsurfers lijken er aan hun trekken te komen. Onderweg passeerden we o.a. de abdij “Saint-Jacut” en de kerk “Eglise Notre Dame de Landouar”. In het centrum van het dorp valt niet zoveel te beleven, er bevinden zicht wel enkele winkeltjes, en een paar bar/restaurants.
Na onze fietstocht maakten we onze motorhome vertrekkensklaar en bezochten we het servicepunt.
De fruits-de-mer van de vorige dag had ons zo gesmaakt dat we het, op weg naar onze volgende overnachtingsplaats, niet konden nalaten om nog eens te stoppen bij vishandel “Perle des Greves” in Saint-Benoît-des-Ondes voor een nieuwe lading schaaldieren.
Tegen de middag kwamen we dan aan op onze volgende bestemming: de camperplaats in Le Vivier-sur-Mer. Voor ons bevond de camperplaats zich sinds ons laatste bezoek aan dit dorp in 2012 op een andere locatie (Zie https://www.ceulemansdelaet.be/motorhomeblog/2012/09/frankrijk-normandie-bretagne-charentes-maritime-15-09-2012-tot-en-met-23-09-2012/ en https://www.ceulemansdelaet.be/motorhomeblog/2009/04/frankrijk-normandie-bretagne-van-17-04-2009-tot-en-met-24-04-2009/).
De nieuwe locatie van de camperplaats in Le Vivier-sur-Mer is er in ieder geval een stuk groter en luxueuzer op geworden: maximum 49 plaatsen zonder lengte beperking, gans het jaar geopend, een ruim servicepunt, elektriciteit op elke plaats en op 150m van het centrum en op 50m van het strand. Je kan er betalen met een bankkaart of met een kaart van de organisatie Camping-Car Park (te koop via internet of ter plekke via de betaalautomaat).
Nadat we ons een plaatsje toegeëigend hadden reden we per fiets naar “La Dégustation Tonneau“, een oesterbar langs de kant van de kustweg met uitzicht op de baai. Wat zullen we zeggen? We hebben een zwak voor oesters 
. We degusteerden er elk 12 oesters en deelden er een fles overheerlijke cider.
Daarna reden we nog een beetje langs de kustweg en de kleine dorpskern en kochten we in een zaak met lokale specialiteiten enkele artikels om vervolgens terug te keren naar de motorhome.
We nestelden ons in onze stoelen en genoten voor de rest van de namiddag van de warmte die de zon ons veelvuldig aanbood.
’s Avonds genoten we van onze fruits de mer die we eerder op de dag hadden gekocht, vergezeld van een flesje cider.
Na een zeer rustige nacht brachten we in de loop van de voormiddag onze motorhome een beetje op orde en poetsten we de binnenzijde ervan.
Tegen 12u00 gingen we naar het nabij gelegen hotel/restaurant om een Bretoense pannenkoek te eten, maar we werden op zeer onvriendelijke wijze op gewezen dat ze niet (meer) te verkrijgen waren. Een beetje teleurgesteld, maar vooral verontwaardigd keerden we terug naar de camperplaats om onze motorhome op te pikken. Ons plan om een Bretoense pannenkoek te eten wilden en zouden we absoluut uitvoeren. Daarom reden we naar crêperie “Le Relais des Ondes” in Saint-Benoît-des-Ondes. Dit is een kleine crêperie en alhoewel men ons eerst vertelde dat alle plaatsen gereserveerd waren, werden we toch vriendelijk bediend aan het tafeltje waaraan we waren gaan zitten. Deze zaak is een echte aanrader; ze serveren zéér lekker eten.
Na onze late lunch vertrokken we in de richting van onze volgende bestemming: de camperplaats van Jumièges. Daar zouden we echter nooit aankomen. Niet omdat we pech onderweg hadden, maar omdat we niet hadden opgemerkt dat onze GPS ons langs een route had gestuurd waar we een veerboot dienden te nemen. Het maximum toegelaten gewicht van een voertuig was 3.500kg (dit was niet het probleem) en de maximum hoogte van het voertuig mag maar 3m00 zijn. Aangezien wij met onze DVB antenne ongeveer 3m20 hoog zijn wilden we het risico niet nemen en kozen we een andere camperplaats om de nacht door te brengen. Rondrijden naar de camperplaats van Jumièges zou ons teveel kilometers en tijd kosten.
Onze nieuwe alternatieve bestemming werd de camperplaats van Saint-Nicolas-de-Bliquetuit, een simpele, maar prachtig gelegen rustige camperplaats. Het servicepunt was defect, dus lozen van of water nemen zat er niet in. De plaatsen zelf zijn aan de smalle kant, maar het zicht op de Seine met de mooie spanbrug en het op de andere oever gelegen Caudebec-en-Caux konden ons zeer zeker charmeren.
Het werd een rustige avond met een wijntje, een beetje BBQ-en en genieten van het uitzicht. Buiten een grote baggerboot die af en toe ons zicht kwam belemmeren bewoog er niet veel in de omgeving… zalig!
Na een deugddoende nachtrust en een lekker ontbijtje vertrokken we naar de camperplaats van Neufchâtel-en-Bray waar we onze laatste overnachting van deze trip gingen doorbrengen.
De camperplaats van Neufchâtel-en-Bray is een zeer mooie camperplaats die wordt uitgebaat door de eigenaars van de aanpalende camping Sainte-Claire. De rustige camperplaats die geopend is tussen 01/04 en 15/10 beschikt over ruime plaatsen (maximum toegelaten lengte motorhome = 8 meter), een volledig uitgerust servicepunt (water en toiletcassette lozen, drinkwater nemen), elektriciteit op elke plaats en douche. Betalen doe je via een elektronisch betaalautomaat. Op de camping is een klein restaurant aanwezig met een eenvoudige kaart. In de onmiddellijke omgeving zijn er een aantal supermarkten, kleding- en andere winkels te vinden.
De camperplaats is gelegen aan een zogenaamde fietsostrade waar je ongestoord kan fietsen. Via het fietsostrade netwerk in Frankrijk kan je bijvoorbeeld vanuit deze camperplaats tot aan de kust rijden.
Tot meer dan een verkennende tocht geraakten we niet omdat we er in de loop van de namiddag en avond bakken regen kregen te verwerken met verplichte rust tot gevolg. Dit vonden we niet erg. Met een goed boek en een film brachten we een ontspannende namiddag door.
Een dag later was het zondag 13/5 en dat betekende voor ons dat we terug naar huis dienden te keren. Nadat we hadden ontbeten en de motorhome vertrekkensklaar hadden gemaakt vertrokken we voor een 340km lange rit huiswaarts.
Het was weeral een leuke trip waarbij we enerzijds een aantal mooie plaatsen leerden kennen en anderzijds naar een oude gekende plaats terugkeerden. Reizen met de motorhome: we zullen het waarschijnlijk nooit beu worden 
.
Klik hier om meer foto’s te bekijken van deze én onze andere motorhome reizen.
Op PolarSteps.com ziet onze trip er als volgt uit (https://www.polarsteps.com/LucCeulemans/801286-fr-noord-bretagne):
Onze andere reizen kan u ook via onderstaande weg raadplegen:
Reacties
Frankrijk – Noord Bretagne – 08-05-2018 tot en met 13-05-2018 — Geen reacties
HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>