Voor onze jaarlijkse zomervakantie in 2009 huurden we opnieuw een motorhome bij Mobi-Rent uit Grobbendonk, een firma die spijtig genoeg niet meer bestaat. Ditmaal een Mc Louis 425G, een alkoof met dubbel dwarsbed achteraan.

Aangezien deze motorhome quasi gelijkaardig aan de Mc Louis 435G die we in april 2008 huurden, verwijzen we jullie graag door naar het artikel “Frankrijk – Ile d’Oléron van 30/04/2008 t.e.m. 04/05/2008” voor de meer gedetailleerde beschrijving ervan.

Onze route (ong. 2385km.):

Dag 1: Aartselaar – Dunkerque

Om zo weinig mogelijk tijd te verliezen reden we met een volgeladen auto naar Mobi-Rent in Grobbendonk. Onze motorhome mocht ter plekke blijven staan dus volstond het om onze spullen over te laden alvorens onze reis aan te vangen. Het leek ons een leuk idee om onze reis aan te vangen in Dunkerque, een plaats waar we in april 2009 ook al eens hadden gestaan. De camperplaats was redelijk gevuld, maar we vonden er toch nog een vrije plaats. Na een deugddoende avondmaal kropen we onder de wol om de dag nadien onze reis verder te zetten.

Dag 2: Dunkerque – Conty

We namen een vroege start en we begaven ons op pad richting onze volgende bestemming: Conty.
Onderweg deed de man des huizes een TomTommeke: de lieftallige TomTom dame zei op een gegeven moment “linksaf” en dat zorgde ervoor dat we halt moesten houden op een oprit van een huis.  :-? Een ogenblik later vervolgden we onze weg en een tijdje later kwamen we aan op de camperplaats van Conty. Volgens de campergids van 2009 was er plaats voor een 20-tal campers. In werkelijkheid kunnen er zeker een 40-tal staan.

We installeerden ons op een vrije plek en genoten van onze eerste aperitief van de dag. Even later beslisten we om nog een fietstochtje te doen om de onmiddelijke omgeving te verkennen: deze bestaat uit een bosrijke omgeving met een aantal vijvers. Ook is het dorp bekend voor zijn manèges en paardenkampen.

Voor de rest van de dag deden we het rustig aan en maakten ’s avonds nog een kleine wandeling.

Dag 3: Conty – Chambord

Na de ochtenrituelen (wassen/ontbijten/…) vertrokken we naar onze volgense bestemming, kasteel Chambord:

Het Kasteel van Chambord (Château de Chambord) is een kasteel bij Chambord in het departement Loir-et-Cher in het Loiredal in Midden-Frankrijk. Het is één van de zogeheten kastelen van de Loire.

Het kasteel is het grootste en waarschijnlijk het beroemdste kasteel aan de Loire. Het ligt ongeveer vijftien kilometer ten oosten van Blois, bij de rivier de Cosson in de Sologne, aan de rand van het Forêt de Boulogne in het bosrijke natuurgebied Réserve Nationale de Chasse de Chambord. Het kasteel telt 440 kamers, 365 torens en 1036 ramen. Het domein is 5500 hectare groot en is volledig omringd door een 32 kilometer lange muur.

Op het domein van Chambord maakten we gebruik van de grote parkeerplaats waar aan mensen met een camper de mogelijkheid wordt geboden om te overnachten. Kostprijs: 5€ voor de parking en 15€ voor de overnachting (geldig tot 09u00 ’s morgens), te betalen tijdens het verlaten van de parking.

In de lokale mini supermarkt kochtten we een paar heerlijke stokbroden en wat kaas; de voor ons nieuwe kaas “Neufchâteau” die we ontdekten, smaakt heerlijk!

Op het domein, bevinden zich naast het prachtige kasteel ook nog een aantal restaurants, tavernes en souvenirshops die buiten de klassieke souvenirs ook regionale produkten aanbieden zoals wijn, kaas en brood. We konden het niet nalaten om een 6-tal flessen wijn te kopen.
In de namiddag dronken we nog iets op het grote plein waar deze winkels zich bevinden.

 ’s Avonds hebben we nog genoten van een mooi klank- en lichtspel dat tegen de muren van het kasteel werd geprojecteerd.

De volgende morgen hadden we een klein beetje geluk: toen we naar buiten keken bleek de slagboom aan de uitgang van de parkeerplaats open te staan. We hebben dan maar vliegensvlug alles klaargemaakt voor het vertrek. Daarna zijn we vertrokken naar de dichtsbijzijnde parking buiten het park om er te ontbijten. De gratis overnachting was een feit. Moesten we nu niet een klein beetje schuldgevoel hebben ?

Dag 4: Chambord – Ile d’Oléron

We konden het niet laten! We zijn al zolang verzot het oestereiland dat we er simpelweg opnieuw naartoe moesten. We reden naar de camperplaats aan camping “Municipal de La Fauche Prère”, Avenue des Pins 115 in La Cotinière – Saint-Pierre d’Oléron. We betaalden (in de receptie van de aanpalende camping) 8,5€ voor de camper en 2 personen en een gratis jeton voor water. Deze plaats stond niet in onze campergids van 2009, maar de GPS coördinaten zijn: N45°55’25” en W01°20’34”. In 2008 stonden we hier ook al eens (zie “Frankrijk – Ile d’Oléron van 30/04/2008 t.e.m. 04/05/2008“).

’s Namiddags genoten we van een aantal oesters en gamba’s en ’s avonds gingen we eten in ons lievelingsrestaurant “Le cave du port” in La Cotinière.

Dag 5: Ile d’Oléron

We besloten een rondrit per fiets te ondernemen om het eiland eens op een andere manier te bekijken. We reden richting Le Chateau. Ook deze stad bezochten we in 2008, maar we deden het nog eens fijntjes over en maakten een leuke wandeling/fietstocht door de stad. Na een leuk spelletje minigolf genoten we nog van enkele verfrissende drankjes in één van de vele drankgelegenheden.
De totale rit, bij een temperatuur van om en bij de 30°C, bedroeg ongeveer 30 kilometers. We merkten ook dat het eiland niet meteen het meest fietsvriendelijke eiland is. Maar allé, dat geldt ook voor het merendeel van de Franse wegen, vinden wij.

Na een verkwikkende douche deden vader en dochter, na de aperitief, nog een dappere poging om zeevruchten te halen in La Cotinière. Tervergeefs: zoals een beetje verwacht waren de winkels reeds gesloten. Het was tenslotte al 20u40.
We besloten dan maar om pizza’s af te halen bij de pizzeria net buiten de camperplaats. De pizza’s, Bolognaise/Campagne/Tex-mex, waren heerlijk!

Met een goed boek sloten we de avond af.

Dag 6: Ile d’Oléron

We hadden de markt van Domino nog niet gezien, dus besloten we om nog een dagje langer te blijven zodat we nog alle tijd hadden om op deze dag per fiets de markt te gaan bezoeken.

 Op de markt leerden we een, voor ons, nieuw apéritiefwijntje kennen: “Verdelo”, een wijn (op basis van citroen) dat met een schijfje citroen geserveerd wordt in een apéritief glaasje.

De 12 oesters (ditmaal n°4) mochten natuurlijk ook niet ontbreken.

We kochten nog tal van artikelen alvorens de leuke fietstocht naar de camperplaats te hervatten. Na de terugkomst namen we een welverdienden siesta.

Na de rustige namiddag reden we met de fiets richting Cotinière. De vader des huizes kreeg er een nieuwe theetas voor op zijn werk die we in de winkelstraat kochten. Nadien genoten we van een verfrissend ijsje.
Aan de visstalletjes kochten we een aantal zeevruchten: oesters n°3 en n°5, wulken, rose grote garnalen en rivierkreeftjes. Een fles bijpassende locale wijn kon natuurlijk ook niet ontbreken.

Terug op de camperplaats genoten we van al het lekkers. Toen onze honger nog niet helemaal gestilt was, besloten we om nog een Tex-Max pizza af te halen bij de lokale pizzeria. Als dessert brachten we ook  nog 3 ijsjes mee.
De maaltijd werd afgesloten met een zalig tasje koffie, een beetje relaxatie en een deugddoende nachtrust.

De volgende dag zouden we namelijk het eiland verlaten. Het was weeral leuk om er te vertoeven.

Er rest ons nog één taak op het eiland: het aanschaffen van onze jaarlijkse voorraad Pineau des Charentes in St-Pierre d’Oléron. Deze opdracht gingen we de volgende ochtend uitvoeren.

Dag 7: Ile d’Oléron – Rochefort via Royan

We verlieten ons geliefde eiland en we reden richting Rochefort via Royan. We besloten via Royan te rijden omdat dit aan de monding van de Gironde ligt en omdat we de deze monding wel eens wilden zien. Royan zelf heeft iets van een mondaine badplaats in Zuid-Frankrijk: de moeite waard om eens te bezoeken.

In Rochefort vonden we een camperplaats in de buurt van de jachthaven.

Rochefort zelf is een gezellig stadje met een grote maritieme geschiedenis en de bijhorende maritieme en andere musea. Het is gelegen aan de rivier de Charentes.

Na onze wandeling in Rochefort genoten we nog van een lekker apéritiefje en een hapje aan de motorhome.

Daarna maakten we nog een kleine wandeling en aten we ’s avonds iets in de buurt van de jachthaven. Na de maaltijd liepen we nog even over de avondmarkt en kochten er een mooie ring voor de vrouw des huizes.

Hier komen we zeker nog wel eens terug.

Dag 8: Rochefort – Damgan via St. Brevin-les-Pins

Aangezien we iets hebben met mondingen, reden we via St. Brevin-les-Pins dat gelegen is aan de monding van de Loire.

Op weg naar Damgan maakten we een tussenstop in de Le Clerc supermarkt waar we o.a. ons avondeten aanschaften: champignons, steak en brood.

De camperplaats van Damgan, die toch een capaciteit heeft voor 76 motorhomes, stond stampvol. We hebben ons dan maar geparkeerd aan het strand bij een aantal andere motorhomes op een plaats waar het eigenlijk verboden te parkeren is voor motorhomes.

Het was eigenlijk wel een ideale plaats: we moesten enkel een 2-vaks baan oversteken om in de duinen te belanden. Onze charmante Franse buren (afkomstig uit Nantes) verzekerden ons dat politie ons met rust zou laten aangezien het hoogseizoen was. Dit bleek te kloppen: we hebben ze enkele malen zien passeren zonder dat ze ook maar één keer gestopt zijn.

Dag 9: Damgan – Bayeux

Na een goede nachtrust werden we wakker met het geluid van slaande golven op de achtergrond… zalig!

We ontbeten en maakten ons klaar voor ons vertrek naar onze volgende bestemming: Bayeux.

Deze keer besloten we om niet op een camperplaats, maar op een camping te gaan staan voor de volgende 2 nachten. In onze ANWB gids van 2009 vonden we de camping municipal te Bayeux, gelegen op de Boulevard d’Eindhoven, niet zo heel ver vandaan van het centrum van Bayeux.

Het is een mooie camping met zeer ruime plaatsen en alle voorzieningen. Het sanitair is oud, maar proper en dat is tenslotte toch het belangrijkste volgens ons.

Nadat we een beetje geluierd hadden in onze tuinstoeltjes, besloten we om een kijkje te gaan nemen in het oude stadscentrum van Bayeux. Bayeux is een prachtige oude stad met een mix van bouwstijlen en, ondanks het feit dat het te leiden heeft gehad tijdens de tweede wereldoorlog, prachtig bewaarde huizen. De cathedraal is een enorm gebouw dat de nodige aandacht verdient.

We bereikten ons eigenlijk doel van ons bezoek aan Bayeux: de Rue de Nesmond, de plaats waar het gekende wandtapijt van Bayeux zich bevindt. Het tapijt van Bayeux is een borduurwerk van 70 meter lang en 50 cm hoog, dat de geschiedenis uitbeeldt van de slag van Stamford Bridge en de slag bij Hastings in 1066. Hierbij viel Willem de Veroveraar vanuit Normandië Engeland binnen en versloeg hij de Angelsaksische koning Harold. Het tapijt is vernoemd naar de stad Bayeux in Frankrijk en werd vermoedelijk vervaardigd in 1068.
Met behulp van een audioguide krijgen we, in het Nederlands, de volledige geschiedenis van de krijgstocht van Willem de Veroveraar, hertog van Normandië en zijn leger naar Engeland in het jaar 1066, te horen.

 Na dit bezoek en nog wat rondkuieren, zijn we iets gaan eten in een klein restaurant. Dit was een grote tegenvaller! De mosselen leken een 1 op 1 relatie te hebben met kleine krabbetjes. Het enige eetbare dat onze dochter heeft gegeten waren haar frietjes. Nadat we ons beklag deden over de aanezigheid van een groot aantal krabbetjes, kregen we een ludiek antwoord: “ja, het is jammer, maar het is nu eenmaal het seizoen van de krabben”. Daarmee moesten we het doen, geen compensatie, zelf geen gratis koffie of iets dergelijks, niets. Maar voor de rest was het een leuke namiddag en avond dus lieten we door dit voorval onze avond niet vergallen.

We wandelden langs een riviertje, tussen de prachtige natuur en mooie oude gerestaureerde gebouwen terug naar de camping. Als afsluiter van de avond keken we nog naar een film alvorens moe, maar voldaan onder de wol te kruipen.

Dag 10: Bayeux

We hadden de dag voordien afgesproken om eens flink uit te slapen, wat we dus ook deden. Naar goede gewoonte was de man des huizes eerst wakker en terwijl hij dit verhaal schreef trok een vreemd verschijnsel zijn aandacht: regen! Nou ja regen, na ongeveer 10 minuten was het alweer gedaan.

In de namiddag brachten vader en dochter een bezoek aan het “Musée de la bataille de Normandie” te Bayeux, één van de vele W.O.II musea in de buurt van Bayeux. Dit museum is het bekijken waard. Veel voorwerpen, foto’s en leerrijk filmmateriaal.
Tijdens de terugtocht naar de camping stopten we bij de Carrefour, waar we de apéritief (zeevruchten) en het avondeten (hespenblokjes + kaassaus en pasta) kochten.
De avond werd afgesloten met een mini-regenbui.

Dag 11: Bayeux – Honfleur

Na een voorspoedige rit vanuit Bayeux, kwamen we we rond 12u30 aan op de camperplaats van Honfleur. Blijkbaar een goed tijdstip: we vonden onmiddelijk plaats en konden ons zelfs een plaatsje in het stopkontakt verzekeren.

De eerste uren hebben we een beetje geluierd aan de motorhome en tegen 17u00 trokken we het charmante historische stadje in. Wij, de ouders, waren hier al eens geweest (zie “Frankrijk – Normandië en Champagne Ardenne van 21/03/2008 t.e.m. 25/03/2008“). Onze dochter vond het een pitoresk plaatsje. We kunnen het eigenlijk niet beter omschrijven. Het blijft er leuk vertoeven. Deze keer hadden we ons fototoestel bij dus beschikken sindsdien van een aantal mooie beelden. Onze wandeling werd afgesloten met een lekkere maaltijd in één van de vele restaurantjes aan de jachthaven.

Dag 12: Honfleur – Dieppe via St. Valery-en-Caux

Van de camperplaats in Saint Valery-en-Caux onthouden we dat het er zeer mooi is en dat de camperplaats overladen vol stond. Gelukkig hadden we een backup locatie voorzien: de camperplaats te Dieppe. Hier was gelukkig wel plaats en al snel waren we er geïnstalleerd.

We nuttigden eerst ons middagmaal alvorens de stad Dieppe te verkennen per fiets. Tijdens de verkenningstocht werden we door onze dochter getrakteerd op een drankje en een lekker ijsje. We kochten nog een portie oesters en brachten de rest van de avond door op de camperplaats. Bij valavond maakten we nog een kleine wandeling naar de roro-terminal.

Dag 13: Dieppe – Cayeux sur Mer

De verplaatsing is niet zo ver, maar wat een wereld van verschil… van een “stadsplaats” naar een plek waar weinig of niets te zien is: de camping “Les galets de la Moliére” in Cayeux sur Mer. Nu ja, het onthaal was er hartelijk dus we waagden het erop: we reserveerden een plaats voor 2 nachten op de camping i.p.v. op de camperplaats voor de camping. We hadden er ook WIFI aan 3€ per 2 uur, maar moesten dan wel met de laptop in de bar/épicerie, speelzaal of receptie gaan zitten. We kozen dan voor de meest voor de hand liggende locatie: de bar.  :beer:

In de namiddag zijn we (als enigsten) gaan zwemmen in het verwarmd openlucht zwembad. De buitentemperatuur bedroeg 24°C, maar er stond een sterke koude wind. We sloten onze zwempartij af met een verkwikkende douche. Daarna genoten we van onze apéritief en een spelletje Rummikub.
Sandy was er in tussentijd in geslaagd om zich in cyberland aan te melden dus haar vriendenkring wist dat ze nog in leven was.

’s Avonds genoten we van de andere lokale specialiteit: pizza!  :-)) : een quattres fromage, een quattre seizons en een cannibale zorgden ervoor dat onze honger snel gestild was. En het mag gezegd worden: ze waren zeer lekker.
Nadien begaf de dochter zich nog even in cyberland en daarna sloten we de avond af met een film en een goed boek.

’s Nachts kregen we een serieuze storm over ons heen. Niet zozeer de regen, maar vooral de vele en felle windstoten maakten het spectaculair. De ganse nacht lagen we te schudden in ons bed, maar we brachten het er zonder kleerscheuren/schade vanaf.

Dag 14: Cayeux-sur-Mer – Calais

Aangezien de wind en de regen bleven aanhouden besloten we niet langer op de camping te blijven, maar de Normandische kust verder af te rijden naar Boulogne-sur-Mer. Het slechte weer was echter ook daar volop aanwezig dus reden we nog maar een eind verder, richting Calais. Onderweg bezochten we Cap-Griz-Nez en Cap-Blanc-Nez, beiden het bekijken waard, maar onze voorkeur gaat toch uit naar Cap-Griz-Nez.

Uiteindelijk hielden we halt op de grote camperplaats in Calais, gelegen ter hoogte van de ferry terminals en het strand. We besloten om de wind te trotseren en er toch maar te overnachten.

Het is ongelooflijk hoeveel ferries er per uur in en uit de haven varen! We speelden nog wat UNO en ging ’s avonds eten in een lokaal restaurant “Le Sybillien”. We aten er zéér lekker voor een bijzonder schappelijke prijs. Het werd een gezellige avond die we afsloten met nog een aantal spelletjes UNO. De vader des huizes werd tot “UNO king of Calais” gekroond.  :party:
Met een goed boek sloten we de stormachtige avond af.

Dag 15: Calais – Aartselaar

Na een rustige rit huiswaarts werd de motorhome leeg gemaakt, gewassen en zonder schade opieuw afgeleverd bij Mobi-Rent te Grobbendonk.

We kwamen tot besluit dat aan alle mooie liedjes een einde komt. Het was echter een leuke vakantie met voor ieder wat wils.
Deze trip lijkt voor herhaling vatbaar!

Klik hier om meer foto’s te bekijken van deze én onze andere motorhome reizen.

Onze andere reizen kan u ook via onderstaande weg raadplegen: